- تاريخچه پلاستيك‌ها

اولين بار در سال 1862 برادران هايت  موفق به توليد سلولوئيد شدند و در حدود چهل سال بعد شخصي بنام باكلند   موفق به توليد باكليت شد. در حد فاصل سالهاي 1921 تا 1928 بعضي از انواع نايلون‌ها و همچنين اوره فرمالدئيد و ... به بازار عرضه شد و در سال 1934 پلي و نييل كلريد (PVC) در ميزان تجاري جهت ساخت محصولات مختلف روانه بازار شد. اما مهمترين دوره پيشرفت پلاستيكها در دهه 1950 و در دهه 1960 اتفاق افتاد كه در آن زمان اختراع و توليد انواع مختلف پلاستيك با خواصل و كاربردهاي متنوع نقطه عطفي در اين صنعت نام گرفت. در اين زمان اختراع  توليد انواع مختلف پلاستيك با خواص و كاربردهاي متنوع اتفاق افتاد كه در آن زمان اختراع و توليد انواع مختلف پلاستيك با خواص و كاربردهاي متنوع نقطه عطفي در اين صنعت نام گرفت. در اين زمان دانشمنداني چون زيگلر  از آلمان و يا ناتا  از ايتاليا اصول و روشهاي پليمريزاسيون را روشن كردند و باعث پيدايش تكنولوژي نويني در جهت ساخت پليمرهاي مختلفي همچون خانواده پلي اتيلن‌ها و پلي پروپيلن‌ها و پلي اترها و اپوكسي ها و ... شدند . اگر بخواهيم اسمي از اولين پلاستيك ساخته شده بشر نام ببريم بايد به سلولز نيترات اشاره كنيم كه اولين پلاستيك تجاري بود كه به بازار عرضه شد ولي به دليل ضعف‌هايي كه داشت از جمله قابل اشتعال بون زياد و در نتيجه خطرناك بودن اين پلاستيك، تحقيقات براي جايگزين كردن نوع پلاستيك ديگري كه اين ضعف را نداشته باشد توسط پروفسور مايلز  به توليد پلاستيك سلولزاستات منجر شد كه اين محصول بازار خوبي را كسب كرد. توسعه گرمانرم هاي PVC و PE كمك بزرگي به متفقين در جنگ جهاني دوم نمود و اين امر باعث شتاب تحقيقات در زمينه پلاستيكها در اين كشورها شد و در نتيجه پلي استر غير اشباع، پلي استايرين و اپوكسي كشف شد و به يكباره توجه به صنعت پلاستيك جلب شد.در دهه 1960 نه تنها رشد سريع پلاستيكهاي گرمانرم مثل PVC ، PE ، PP ، PS شكل گرفت بلكه دهه ظهور پلاستيك سوپر مثل پلي كربنات، پلي استال فنوكسي‌ها، پلي فنيلين اكسيد نيز نام گرفته اين پلاستيكها را كه مخصوص مي‌باشند معمولاً پلاستيكهاي مهندسي مي‌نامند كه به عنوان جايزگين آلياژهاي فلزي در مقايس صنعتي پذيرفته شده‌اند.

در حال حاضر با توجه به پيشرفت هاي جديد در صنايع خودرو سازي و يا لوازم خانگي قطعات پلاستيكي بخاطر كاهش وزن و افزايش بازدهي، جايگزين مناسبي براي قطعات فلزي شده‌اند. امروزه از انواع پلاستيكهاي پليمري در بازار در حدود 70 درصد آنها مختص به چهار گروه PVC ، PP , PE و پليمرهاي نوع پلي استايرني (PS) مي باشد  براي توليد اين چهار زمينه كالا رقابت شديدي بين شركتهاي شيميايي مونسافتو، شركت داو، شل، يونيون كار بايد و شركت پونت و بي‌اف گودريچ و اكسون و فيلپس وجود دارد. در موارد خاصي نيز پلاستكيهاي خاص توسط يك يا دو توليد كننده توليد مي شوند و جنبه رقابتي بودن از بين مي رود.